Yine mi “oylar bölünmesin”?

19.10.2013 Vatan

Radikal Gazetesi yazarı Koray Çalışkan, bu yerel seçimler öncesinde yaşanması kaçınılmaz olan bir tartışmaya bir nevi erken doğum yaptırdı ve İstanbul Büyükşehir Belediye başkanlığı için BDP (daha doğrusu HDP) adayı olma ihtimali bulunan Sırrı Süreyya Önder’in CHP lehine, hatta daha da detaylandırarak Mustafa Sarıgül’e destek için adaylıktan vazgeçmesi çağrısı yaptı. Önder ve BDP/HDP’lilerin verdikleri karşılıkları bir yana bırakıp bu teklifi, daha doğrusu çağrıyı (tabii bunun CHP tarafından resmen yapılmadığının altınız çizerek) irdeleyelim.
Öncelikle şunu vurgulamak lazım: Eğer söz konusu isim Önder olmasaydı, BDP/HDP’nin adayı CHP ve ona yakın çevrelerde pek bir telaş yaratmazdı. Ancak Önder, milletvekili adayı olduğu andan itibaren, özellikle Gezi Parkı direnişinde sergilediği performansla sadece Kürt siyasi hareketinde değil, genel olarak solda da hızla sivrildi. Dolayısıyla Önder, kendini solda hisseden, seçeneksizlik nedeniyle birçok seçimde “kerhen” CHP’yi tercih eden geniş bir kesimin oylarını alma potansiyeline sahip.

Geçmiş deneyimler

Çalışkan’ın dillendirdiği çağrının birçok kişiye makul ve olumlu gelmesinin arkasında o meşhur “oylar bölünmesin” kaygısı var. “Meşhur” çünkü bununla ilk olarak 1994 yerel seçimlerinde tanık olmuştuk; merkez sağ ve sol partilerin adayları “aman oylar bölünmesin” diyerek İstanbul büyükşehir belediyesini “umacı” gibi göstermek istedikleri Recep Tayyip Erdoğan’a kaptırmışlardı. Daha sonraki seçimlerin hemen tümünde merkez partileri RP/FP/AKP’ye karşı sandıkta birlik ve beraberlik çağrısı yapıp çoğunda hüsrana uğradılar.
Çünkü daha baştan “aman oylar bölünmesin” dedikleri anda rakiplerinin (dün RP/FP, bugün AKP) çok güçlü olduğunu, kendilerinin de zayıf olduğunu kabul etmiş oluyorlardı. Bu zaaf gösterisinin ardından hemen her seferinde herbiri birleşmenin asıl adresi olarak kendini gösterince seçmenin kafası allak bullak oluyordu.
“Oylar bölünmesin” çağrısıyla seçimlere siyasi değil ideolojik anlam yüklenmesi de bir diğer yanlıştı. Çünkü kalabalık bir grup “bunlar gerici, tehlikeli” dedikçe, dün RP/FP, bugün AKP adayları “bunlar bizden sırf dindar olduğumuz için korkuyor” diyerek anında ideolojik açıdan avantajlı duruma geçiyorlardı. Sonuçta “aman oylar bölünmesin”ciler büyük ölçüde vatan/millet edebiyatı ve az buçuk siyaset/proje ile seçmenin karşısına çıkarken dün RP/FP, bugün AKP son derece modern yöntemlerle, sahici seçim kampanyaları düzenliyordu.

Gezi direnişi ruhu

Dolayısıyla daha adayını bile belirleyememiş olan CHP’nin İstanbul stratejisini “oylar bölünmesin” temeline oturtması halinde tarihin tekerrürüne tanık olacağız demektir. CHP’nin, İstanbul’da kazanabilmesi için daha önce AKP’yi tercih etmiş seçmenlerin bir bölümünü kazanması gerekirken, “oylar bölünmesin” diye kendisini sadece AKP muhalifleriyle sınırlaması pek mantıklı olmasa gerek.
Kaldı ki “oylar bölünmesin” dendiğinde hangi oyların kastedildiği de muğlak. Kuşkusuz birçok kişi “tabii ki AKP muhalifleri kastediliyor” diyecektir ancak BDP seçmeninin en az AKP’ye olduğu kadar, hatta birçok açıdan CHP’ye daha fazla karşı olduğu da ortada. İstanbul gibi önemli bir merkezde BDP/HDP’nin CHP lehine çekilmesinin hiçbir sağlam gerekçesi gelmiyor aklıma. BDP’lilerin CHP’ye bir minnet borcu olduğunu da sanmıyorum, olsa olsa alacak vardır.
Tabii olayın bir de Gezi direnişiyle ilişkili yönü var. Gezi direnişinin siyasi iktidardan farklı gerekçelerle rahatsız olan birçok farklı grubu biraraya getirmiş olduğu ve CHP’nin bundan yararlanmak istediği doğru. Ancak o süreçte harekete geçmiş olan kesimlerin enerjisini, dinamizmini ve tabii ki oyunu olmak için “Gezi ruhunu yerel seçimlere taşıyacağız” demenin yetmediği de ortada. Hele o süreçte ortada hiç gözükmemiş isimlerle böyle bir iddianın altından kalkmak hiç mümkün değil.

Destek olmak ister misiniz?
Doğru haber, özgün ve özgür yorum ihtiyacı
Bugün dünyada gazeteciler birer aktivist olmaya zorlanıyor. Bu durum, kutuplaşmanın alabildiğine keskin olduğu Türkiye'de daha fazla karşımıza çıkıyor. Halbuki gazeteci, elinden geldiğince, doğru haber ile özgün ve özgür yorumla toplumun tüm kesimlerine ulaşmaya çalışmalı ve bu yolla, kutuplaşmayı artırma değil azaltmayı kendine hedef edinmeli. Devamı için

Son makaleler (10)

19.11.2024	Nihayet birilerinin beklediği ve umduğu gibi Devlet Bahçeli geri adım mı attı?
10.11.2024	Abdullah Öcalan’a sormak istediğim 20 soru
10.11.2024	Hasan Cemal ile söyleşi: Zamâne Diktatörleri
07.11.2024	Burak Bilgehan Özpek ile söyleşi: Bahçeli DEM Parti açılımından ne umuyor, ne bulabilir?
06.11.2024	Transatlantik: Trump nasıl kazandı? Türk-Amerikan ilişkileri nereye?
05.11.2024	Hatem Ete ile söyleşi: Bahçeli ile Erdoğan ayrışıyor mu?
03.11.2024	Fethullah Gülen öldüğüyle kaldı
01.11.2024	Ruşen Çakır ve Kemal Can ile Haftaya Bakış (239): Esenyurt Belediyesi’ne kayyum atandı - CHP ne yapacak?
30.10.2024	Transatlantik: ABD seçimlerine son 5 - Türkiye’de çözüm süreci tartışmaları İsrail’in İran’a cevabı
27.10.2024	Ertuğrul Özkök niçin Fethullah Gülen’i çok sevmişti?

19.11.2024		Nihayet birilerinin beklediği ve umduğu gibi Devlet Bahçeli geri adım mı attı?
22.09.2024		Ruşen Çakır nivîsî: Di benda hevdîtina Erdogan û Esed de
17.06.2023		Au pays du RAKI : Entretien avec François GEORGEON
21.03.2022		Ruşen Çakır: Laicism out, secularism in
19.08.2019		Erneute Amtsenthebung: Erdogans große Verzweiflung
05.05.2015		CHP-şi Goşaonuş Sthrateji: Xetselaşi Coxo Phri-Elişina Mualefeti
03.04.2015		Djihadisti I polzuyutsya globalizatsiey I stanovitsya yeyo jertvami. Polnıy test intervyu s jilem kepelem
10.03.2015		Aya Ankara Az Kobani Darse Ebrat Khahad Gereft?
08.03.2015		La esperada operación de Mosul: ¿Combatirá Ankara contra el Estado Islámico (de Irak y el Levante)?
18.07.2014		Ankarayi Miçin arevelki haşvehararı